Wyjazd do Orońska

 Paweł Susid to bardzo wybitny malarz, artysta, rysownik, projektant i pedagog. Zajmuje się także aranżacją wystaw, projektowaniem reklam oraz tworzeniem projektów wydawniczych. 
Urodził się w Warszawie w 1952 roku. W 1978 roku ukończył wydział malarstwa w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych . Wkrótce po ukończeniu studiów rozpoczął  na swoich obrazach rejestrowanie, komentowanie, a niekiedy kontestowanie, otaczającej go rzeczywistości. Niezwiązany na stałe z żadną galerią ani państwową, ani komercyjną, w miarę potrzeby wybiera niektóre z nich do prezentacji swoich prac.

Do ważniejszych zalicza wystawy w Galerii Garmer w Goeteborgu (1986, 1989),  Galerii Ruogu Tang w Berlinie (1995), Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie (1999, 2006), Studiu Bayer w Warszawie (2001), Galerii Zewnętrznej AMS (1999), w galeriach: Biała (2003, 2009), Raster (2007), Ego (2003, 2008). Brał udział w ponad stu innych wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. 

Prace jego znajdują się w liczących się kolekcjach muzealnych i prywatnych w Polsce i za granicą. Otrzymał stypendia twórcze Ministra Kultury i Sztuki w (1990, 2001, 2006). Dwukrotnie nominowany do „Paszportów Polityki” (2002, 2006). W 1990 roku otrzymał nagrodę za promocję polskiej sztuki współczesnej. W 2011 został laureatem nagrody im. Jana Cybisa. Oprócz pracy twórczej, w latach 1984–1992 prowadził Galerię Młodych. Był sekretarzem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1992–1994). Wielokrotnie zapraszany do jury konkursów artystycznych. Przez wszystkie te lata trudnił się różną działalnością pedagogiczną. W 2009 roku rozpoczął pracę w Wydziale Sztuki Mediów w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, .

Jeden z obrazów Pawła Susida kóry mnie najbardziej zainteresował jest ,,Projkt stołu dla 4 osób".

Jest to jeden z pierwszych projektów, który Paweł Susid zaczął malować. Obraz przedstawia krzyż czarny równoboczny . Uważam że miało to duży stosunku do religii. Wpływ na to miał fakt życia w Polsce, gdzie katolicyzm manifestowany powszechnie odgrywał tak dużą rolę. Krzyż jako projekt stołu oznacza zarówno dystans, bo jest to prosty mebel, ale także pozytywny stosunek do chrześcijaństwa. Stół dla czterech osób a więc przydatny mebel dla rodziców z dwojgiem dzieci. Czarny krzyż to istotna forma w historii sztuki. Wystarczy wspomnieć historie z tamtych lat co dzialo sie wtedy w Polsce jak byla traktowana religia i wiele innych mysli zwiazanych z tym dziełem. Obraz ten wywołuje wiele refleksji. Każdy moze zrozumiec go inaczej. Pewnie sam malarz malujac ten obraz mial wiele mysli zwiazanych z religia ze zwykla rodzina lub wyobrażał sobie coś kompletnie innego.

Hej.Dzisiaj chciałabym Wam opowiedzieć o uicy,przy której mieszkam.W 2009 r. przprowadziałam się na osiedle Południe a dokładnie na ulicę Urszuli.Wszystkie ulice znadujące się na tym osiedlu są powiązane z Janem Kochanowskim,wybitnym poetą i pisarzem. Dokładna data urodzenia Jana Kochanowskiego nie jest znana. Większość badaczy wskazuje na 1530 rok. Ojcem był Piotr Kochanowski herbu Korwin, komornik graniczny radomski i sędzia ziemski sandomierski a matką – Anna, córka Jakuba Białaczowskiego herbu Odrowąż z Dąbrówki Podlężnej. Z małżeństwa Piotra i Anny urodziło się jedenaścioro dzieci – cztery córki (Katarzyna, Elżbieta, Jadwiga, Anna) i siedmiu synów (Kasper, Jan, Piotr, Mikołaj – poeta, Andrzej – tłumacz Eneidy Wergiliusza, Jakub, Stanisław).

Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim, moja droga Orszulo, tym zniknieniem swoim! – te wzruszające rymy znany chyba każdy Polak. Mistrz z Czarnolasu Jan Kochanowski napisał te słowa po śmierci ukochanej córki Urszuli.

 Urszula Kochanowska znana jest tylko z informacji zawartych w Trenach Jan Kochanowskiego – nie istnieją inne zewnętrzne źródła potwierdzające jej istnienie. Dlatego też formułowane były tezy, że być może jest ona tylko fikcyjną bohaterką utworu literackiego.Według informacji poety zawartych w Trenach. Urszula już w wieku dwóch lat przejawiała zdolności poetycko-literackie, przez co rodzina i przyjaciele Kochanowskiego uznali ją za jego godną następczynię. Zmarła w wieku dwóch i pół lat, prawdopodobnie na tyfus, w roku 1578 lub 1579. Jej śmierć stanowiła dla Jana Kochanowskiego inspirację do napisania Trenów.

CIEKAWOSTKA

Dziś archeolodzy dokonali sensacyjnego odkrycia w małej lubelskiej wiosce. Znaleźli grobowiec córeczki poety, którą tak mocno opłakiwał.

Podczas remontu parkanu przy kościele św. Małgorzaty w Świeciechowie Poduchownym robotnicy natrafili na cmentarz. Przyjechali naukowcy i stwierdzili, że pochodzi z przełomu XVI i XVII wieku.

W trakcie prac znaleźli szczątki córeczki mistrza Jana. Mieszkańcy od wielu pokoleń przekazują sobie informację, że właśnie tutaj była pochowana dziewczynka. Jej dziadkowie od strony matki pochodzili ponoć z tej parafii. Urszulka miała tu bywać z rodzicami i być może umrzeć w tej miejscowości – mówi archeolog Patrycja Piotrowska, która kieruje wykopaliskami.

Hejka mam na imię Wiktoria i w tym blogu chce wam opowiedzieć o moim wyjeździe do Orońska.

Wyjazd odbył się 13 września 2019r. Wyjechaliśmy około 10.00, podróż trwała z 30 minut.

Tematem były nowoczesne rzeźby. Gdy dojechaliśmy do Centrum Rzeźby Polskiej przywitała nas bardzo miła Pani, która zaprowadziła nas do przewodnika. 

Wystawa W przestrzeni Magdaleny Abakanowicz, prezentowała nowoczesne rzeźby, które stworzyła, każde miało cos w sobie co zwracało uwagę.

Metody wykonania były podobne, ale zarazem różne. Przewodniczka powiedziała że w ciągu 60 lat działalności artystycznej Magdalena Abakanowicz zajmowała się różnymi dziedzinami sztuki, przekraczała granice i łączyła różne tworzywa oraz techniki wykonywania.

Artystka dużo eksperymentowała  i poszukiwała . Oprócz tkanin i abakanów powstały rysunki, rzeźby, instalacje przestrzenne, projekty architektoniczne, rzeźby w przestrzeni publicznej, które można zobaczyć na terenie Europy, Azji, a przede wszystkim Stanów Zjednoczonych.

Magdalena Abakanowicz była jedną z najbardziej znanych w świecie polskich artystek.

W muzum i na zewnatrz mieściło się bardzo duzo rzezb m.in. ,,Postacie stojące” , ,,Plecy”,  a także ,,Oracz” ,lecz najbardziej zaciekawila mnie rzezba przedstawiajaca ,,Mutanty”.

Ekspozycja pokazuje jak duże znaczenie miała dla artystki figura ludzka fragmenty pojawiały się jako ślad, odcisk, skorupa czy część tkanki.

Po zwiedzaniu wystawy mielismy gry integracyjne. Musielismy podzielic się na grupy kilu osobowe i rozwizywac zgadki oraz wyzwania które były porozstawiane po calym terytorium centum.

Po skonczeniu zabawy odbylo się ognisko. I wszyscy zadowoleni wrocilismy do domu. Uważam że wycieczka była interesująca i każdy był nią zaciekawiony.      

Jeśli będziecie blisko tego muzeum serdecznie polecam go zwiedzić, ponieważ warto.